| คำแถลงของสภาสังคายนาเรื่อง ความสัมพันธ์แห่งพระศาสนจักร กับ บรรดาศาสนาที่มิใช่คริสตศาสนา
 
 อารัมภบท
 1. ในสมัยของเรานี้มนุษยชาติสนิทใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น และชาติต่าง ๆ ยิ่งมีความสัมพันธ์ต่อกันมากขึ้น. 
                    พระศาสนาจักรพิจารณาด้วยความสนใจยิ่งขึ้นว่า ตนมีความสัมพันธ์อย่างไรกับศาสนาที่มิใช่คริสต์ศาสนา เนื่องจากมีภาระหน้าที่ต้องส่งเสริมเอกภาพและความรักระหว่างมนุษย์และแม้ระหว่างชาติต่าง ๆ พระศาสนจักรขอพิจารณาในที่นี้ก่อนว่า 
                    มนุษย์มีอะไรร่วมกันและมีอะไรชักจูงมนุษย์ให้มาร่วมชีวิตเป็นมิตรกัน
 
 ด้วยว่าชนทุกชาติเป็นประชาคมเดียวกัน ชนทุกชาติมีต้นกำเนิดอันเดียวกันเพราะพระเป็นเจ้าให้มนุษยชาติทั้งมวลอาศัยอยู่บนพื้นพิภพ. (ดู กจ. 17:26) 
                    ชนทุกชาติมีจุดหมายปลายทางอันเดียวกัน คือ องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เอาพระทัยสอดส่อง แสดงพระทัยดีและตั้งพระทัยช่วยมนุษย์ทุกคนให้เอาตัวรอด (ดู ปชญ. 8:1; กจ. 14:17; รม. 2:6-7; 1 ทธ. 2: 4) 
                    จนกว่าบรรดาผู้ได้รับเลือกสรรจะชุมนุมอยู่ร่วมกันในสันตินคร ซึ่งจะสุกใสด้วยสิริโรจนาการของพระเป็นเจ้าและประชาชนทุกชาติและเดินตามแสงโชติช่วงของพระองค์ (ดู วว.)
 
 มนุษย์ทั้งหลายคอยให้มวลศาสนาตอบปัญหาต่าง ๆ 
                    ซึ่งยังซ่อนเร้นอยู่เกี่ยวกับสภาพของมนุษย์ในอดีตก็เหมือนกับในปัจจุบัน ยังทำให้หัวใจของมนุษย์ปั่นป่วนวุ่นวายอย่างหนักหน่วงอยู่ เช่น มนุษย์เป็นอะไร? ความหมายและจุดหมายของชีวิตคืออะไร? ความดีคืออะไร? และบาปคืออะไร? 
                    ต้นกำเนิดและจุดหมายของความทุกข์คืออะไร? อะไรเป็นหนทางสำหรับบรรลุถึงความสุขแท้? ความตาย การพิพากษา และการรับรางวัลตอบแทนหรือรับโทษเมื่อตายแล้ว คืออะไร?  ที่สุดอัตถ์ลึกลับประการสุดท้ายที่ไม่รู้จะพูดอย่างไร 
                    ถูกเกี่ยวกับชีวิตของเราซึ่งเราถือกำเนิดและกำลังเดินมุ่งไปหานั้นเป็นอะไร?
 |