|
|
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
คำสรุป 42.บรรดาพระปิตาจารย์แห่งสภาสังคายนาพร้อมด้วยพระสันตะปาปาสำนึกอย่างแรงกล้าถึงหน้าที่ต้องแพร่ขยายอาณาจักรของพระเป็นเจ้าทั่วไป ขอคารวะผู้ประกาศข่าวดีทุกคนด้วยความรักยิ่ง โดยเฉพาะที่สุดผู้ที่ถูกเบียดเบียนข่มเหงเพราะพระนามของพระคริสตเจ้า และขอร่วมในความทุกข์ทรมานของเขาด้วย ท่านเหล่านี้ก็ร้อนรนด้วยความรักเช่นเดียวกับที่พระคริสตเจ้าทรงร้อนรนด้วยความรักต่อมนุษย์ โดยที่สำนึกว่าพระเป็นเจ้าทรงเป็นผู้ที่ดลบันดาลให้อาณาจักรของพระองค์มาถึงโลก เขาจึงภาวนาร่วมกับ คริสตชนทุกคน เพื่อว่าอาศัยคำเสนอวิงวอนของพระนางพรหมจารีมารีย์ราชินีแห่งเหล่าอัครธรรมทูต นานาชาติจะได้รับการชักนำให้มารู้จักความจริงโดยเร็วที่สุด (1 ทธ 2:4) และพระเกียรติมงคลของพระเป็นเจ้า ซึ่งส่องแสงเปล่งปลั่งบนพระพักตร์ของพระคริสตเจ้าจะได้เริ่มทอแสงเพื่อทุกคนโดยพระจิต (2 คร 4: 6) ข้อความแต่ละข้อทั้งสิ้นที่ประกาศไว้ในสังฆธรรมนูญฉบับนี้ บรรดาปิตาจารย์ได้เห็นชอบแล้วทั้งนั้น อาศัยอำนาจของท่านอัครธรรมทูต ซึ่งเราได้มอบจากพระคริสตเจ้า เราพร้อมกับบรรดาปิตาจารย์ที่เคารพเหล่านี้ ในพระจิตเจ้า จึงเห็นชอบกำหนดและตราไว้ และสิ่งใดที่สภาสังคายนาได้ตราขึ้น เราก็สั่งให้ประกาศใช้เพื่อเป็นเกียรติแด่พระเป็นเจ้า กรุงโรม ณ พระมหาวิหารนักบุญเปโตร วันที่ 7 ธันวาคม 1965 เรา - เปาโล สังฆราชแห่งพระศาสนจักรคาทอลิก |