|
|
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
การจัดงานท้องที่ในมิสซัง 30.เพื่อบรรลุเป้าหมายและได้ผลในการปฏิบัติงานธรรมทูตเอง ผู้ที่ทำงานธรรมทูตทุกคนจะต้องมี "น้ำหนึ่งใจเดียวกัน" (กจ 4:32) ในฐานะเป็นประมุขและศูนย์ของความกลมเกลียวในการแพร่ธรรมของสังฆมณฑล พระสังฆราชมีหน้าที่ต้องส่งเสริม ควบคุม และประสานงานแพร่ธรรม แต่ถึงอย่างไรก็ยังต้องเคารพและสนับสนุนความริเริ่มที่เกิดขึ้นโดยฉับพลันทันทีของผู้ที่มีส่วนร่วมในงานนี้ ธรรมทูตทุกคนแม้นักพรตที่ไม่ขึ้นแก่พระสังฆราช ก็ต้องเชื่อฟังอำนาจของพระสังฆราชในกิจการต่างๆ ที่เกี่ยวกับการปฏิบัติงานแพร่ธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ เพื่อประสานงานกันดียิ่งขึ้น ให้พระสังฆราชตั้งสภาเกี่ยวกับการอภิบาลสัตบุรุษขึ้นเท่าที่สามารถจะทำได้ ในสภาที่กล่าวนี้ พระสงฆ์ นักบวช และฆราวาส จะมีส่วนร่วมโดยมีผู้แทนที่เลือกส่งเข้าไป นอกจากนั้นพระสังฆราชต้องสอดส่องมิให้ทำการแพร่ธรรมในหมู่คนที่กลับใจแล้วพวกเดียวเท่านั้น แต่ให้มีธรรมทูตและเงินส่วนหนึ่งสำหรับประกาศข่าวดีแก่ผู้ที่มิใช่คริสตชนด้วย |