|
การอบรมฝ่ายวิญญาณและศีลธรรม
25.ผู้ที่จะเป็นธรรมทูตในภายหน้าต้องเตรียมทำงานอันสูงศักดิ์ด้วยการฝึกอบรมทางวิญญาณและศีลธรรมเป็นพิเศษ; ต้องพร้อมที่จะทำการริเริ่ม มีใจแน่วแน่ที่จะทำงานต่างๆ ให้ลุล่วงสำเร็จ
ยืนหยัดในความยากลำบาก สู้ทนการอยู่โดดเดี่ยว
ความเหน็ดเหนื่อยและการทำงานไม่ได้ผลด้วยใจอดทนและกล้าหาญ; ต้องต้อนรับคนทั้งหลายด้วยน้ำใจซื่อตรงและอย่างเปิดอก เต็มใจรับทำงานที่ได้รับมอบให้ทำ ปรับตัวด้วยใจกว้างขวางให้เขากับขนบประเพณีของชนต่างชาติและภาวะต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ; ต้องทำงานช่วยเพื่อน พี่น้องและบรรดาที่ถวายตัวทำงานอย่างเดียวกัน โดยเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและรักกันและกันจนมีจิตใจเดียวและวิญญาณเดียวเหมือนอย่างคณะอัครธรรมทูต (เทียบ กจ.2:52;4:32)
สภาพจิตใจเช่นนี้ตั้งแต่ในเวลาอบรมต้องได้รับการฝึกบำรุง อบรมและหล่อเลี้ยงด้วยชีวิตฝ่ายวิญญาณ เมื่อเปี่ยมด้วยความเชื่ออันเข้มแข็งและความหวังอันไม่รู้จักท้อถอย
ธรรมทูตจะต้องเป็นคนที่รักการสวดภาวนา ต้องร้อนรนด้วยจิตตารมณ์ความเข้มแข็ง ความรัก และการควบคุมตนเอง (เทียบ 2 ทธ. 1:7)
ต้องหัดช่วยตนเองโดยไม่พึ่งคนอื่นในทุกๆโอกาส (เทียบ ฟป.4:11) ; เพราะมีจิตตารมณ์ของการพลีกรรม ต้องรับสภาพการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าไว้ในตัว เพื่อให้ชีวิตของพระองค์ออกฤทธิ์ในตัวผู้ที่เขาถูกส่งไปหา (เทียบ 2 คร.4:10 และต่อๆไป) ; เพราะใจร้อนรนต่อวิญญาณ ต้องเต็มใจสละทุกสิ่งและแม้แต่ตนเองโดยเห็นแก่วิญญาณ (เทียบ 2 คร.12:15 และต่อๆ ไป) จนถึงขนาด "รักพระเป็นเจ้าและเพื่อนมนุษย์ยิ่งขึ้น เมื่อปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเช่นนี้ทุกๆวัน" ด้วยประการฉะนี้แหละ เมื่อถือตามน้ำพระทัยของพระบิดาพร้อมด้วยพระคริสตเจ้า และจะร่วมมือในรหัสธรรมแห่งความรอด
|
