- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

บทที่  3

พระศาสนจักรท้องถิ่นต่างๆ :ความก้าวหน้าของพระศาสนจักรที่เกิดใหม่

19.เมื่อกลุ่มสัตบุรุษหยั่งรากลงไปในชีวิตสังคมและพิมพ์แบบลงบนวัฒนธรรมท้องถิ่นจนถึงขั้นหนึ่งแล้ว กับมีเสถียรภาพและความมั่นคงพอสมควร ก็ถือว่างานปลูกฝังพระศาสนจักรลงในกลุ่มชนนั้นบรรลุถึงที่สุดแล้วขั้นหนึ่ง  หมายความว่า กลุ่มคริสตชนนั้น บัดนี้มีกำลังของตนเองแม้ว่ายังไม่พอกำลังนั้นได้แก่พระสงฆ์ท้องที่ นักบวชและฆราวาสกลุ่มคริสตชนนั้นมีงานปฏิบัติทางศาสนาและสถาบันต่างๆ พร้อม ซึ่งจำเป็นสำหรับดำเนินและพัฒนาชีวิตของประชากรของพระเป็นเจ้าภายใต้การนำของพระสังฆราชของตนเอง

ในพระศาสนจักรที่เกิดใหม่เหล่านี้ ชีวิตประชากรของพระเป็นเจ้าจะต้องบรรลุถึงความเจริญก้าวหน้าในทุกๆ ด้านของชีวิตคริสตชน  ซึ่งต้องฟื้นฟูขึ้นตามบทบัญญัติแห่งสภาคายนานี้; กลุ่มสัตบุรุษยิ่งวันยิ่งรู้สำนึกตนว่าเป็นประชาคมแห่งความเชื่อ แห่งคารวกิจ และความรัก;  โดยปฏิบัติงานทางบ้านเมืองและทำการแพร่ธรรม ฆราวาสพยายามก่อตั้งระเบียบแห่งความรักและความยุติธรรมขึ้นในบ้านเมือง; เขาใช้สื่อมวลชนอย่างฉลาดและเหมาะสม; โดยการดำรงชีวิตแบบคริสตชนแท้  ครอบครัวต่างๆ ได้เป็นโรงเรียนฝึกอบรมการแพร่ธรรมของฆราวาสและเป็นโรงเรียนฝึกอบรมกระแสเรียกเป็นพระสงฆ์และนักบวช. ที่สุดมีการสอนเรื่องความเชื่อโดยการอธิบายอย่างถูกวิธี  มีการเฉลิมฉลองความเชื่อด้วยจารีตพิธีที่ตรงกับแนวปัญญาความคิดของชาติ และโดยการตราบทบัญญัติที่เหมาะสมและตรงกับกฎของพระศาสนจักร ความเชื่อนั้นแทรกเข้าไปในการดำเนินชีวิตอันดีงาม และในขนบธรรมเนียมของท้องที่.

ฝ่ายพระสังฆราชแต่ละองค์พร้อมด้วยคณะสงฆ์ของตนยิ่งวันยิ่งต้องดื่มด่ำไปด้วยความรู้สึกนึกคิดแบบของพระศาสนาจักรต้องรู้สึกและดำรงชีวิตร่วมกับพระศาสนจักรสากล.  พระศาสนจักรใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นต้องร่วมสนิทอย่างใกล้ชิดกับพระศาสนจักรสากลต้องนำส่วนประกอบทางประเพณีนิยมของพระศาสนจักรมารวมเข้ากับวัฒนธรรมของตน เพื่อเพิ่มพูนชีวิตพระกายทิพย์ด้วยการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน ฉะนั้นควรต้องบำรุงความรู้ที่เกี่ยวกับเทวศาสตร์ จิตวิทยาและมนุษย์ซึ่งสามารถจะช่วยส่งเสริมความสำนึกถึงเรื่องร่วมสนิทกับพระศาสนาจักรสากลนี้

พระศาสนจักรต่างๆ เหล่านี้ซึ่งบ่อยทีเดียวมักตั้งอยู่ในดินแดนยากจนของโลก โดยมากยังลำบากเพราะขาดแคลนพระสงฆ์อย่างสาหัสกับขาดการช่วยเหลือทางวัตถุ.  ฉะนั้นพระศาสนจักรเหล่านี้จึงต้องการอย่างเหลือเกิน ให้งานธรรมทูตที่พระศาสนจักรทั่วไปทำเรื่อยมามิได้ขาดนั้นให้ความช่วยเหลือ  ซึ่งก่อนอื่นจะช่วยพัฒนาวัดท้องที่ให้เจริญและกระตุ้นชีวิตคริสตชนให้เจริญสมบูรณ์.  งานธรรมทูตที่กล่าวนี้ยังต้องช่วยเหลือพระศาสนจักรต่างๆ ที่สร้างขึ้นแต่นานแล้ว  แต่บัดนี้กำลังอยู่ในฐานะเสื่อมโทรมและหมดกำลังลง

อย่างไรก็ดีพระศาสนจักรเหล่านี้ควรแสดงความอุตส่าห์ในด้านอภิบาลสัตบุรุษ  ช่วยกันดำเนินงานอันเหมาะสมสำหรับเพิ่มจำนวนกระแสเรียกไปเข้าคณะสงฆ์ประจำสังฆมณฑลและคณะนักบวชต่างๆ ให้มากขึ้น  จะได้เฝ้าสังเกตดูกระแสเรียกเหล่านั้นด้วยความแน่ใจและบำรุงส่งเสริมอย่างได้ผลดียิ่งขึ้น แล้วดังนี้ทีละเล็กละน้อยพระศาสนจักรเหล่านี้จะมีนักบวชพอความต้องการและช่วยเหลือพระศาสนจักรอื่นๆ ได้