|
อารัมภบท
1. พระเป็นเจ้าส่งพระศาสนจักรไปยังชาติต่างๆ "เพื่อให้เป็นศีลศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้ทุกคนรอด"
ดังนั้นเนื่องจากความจำเป็นบังคับที่จะต้องมีลักษณะเป็นสากลและเพื่อปฏิบัติตามคำสั่งของผู้สถาปนา(เทียบ มก 16:16) พระศาสนจักรจึงพยายามอย่างเต็มสติกำลังที่จะนำข่าวดีไปประกาศแก่มนุษย์ทุกรูปทุกนาม
อันที่จริงพวกอัครธรรมทูตเองซึ่งเป็นรากฐานของพระศาสนจักร ก็ได้ดำเนินรอยตามพระยุคลบาทของพระคริสตเจ้า "ไปประกาศพระวาจาแห่งความจริงและตั้งกลุ่มคริสตชนต่างๆขึ้น"
ผู้สืบตำแหน่งต่อจากอัครธรรมทูตมีหน้าที่ต้องดำเนินกิจการนี้ต่อไป เพื่อ "พระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเผยแผ่ไปอย่างรวดเร็วและได้รับการยกย่องดังที่เป็นไปในหมู่ท่านแล้ว" (2 ธส 3:1)
อีกทั้งอาณาจักรของพระเป็นเจ้าจะได้รักการประกาศและสถาปนาขึ้นทั่วพิภพ
แต่ในสภาวการณ์ปัจจุบันซึ่งทำให้มนุษย์มีฐานะใหม่ พระศาสนจักรซึ่งเป็นเกลือรักษาแผ่นดินและเป็นความสว่างส่องโลก (เทียบ มธ 5:13-14) ได้รับการเรียกร้องอย่างเร่งด้วยยิ่งขึ้น
ให้กอบกู้และฟื้นฟูมนุษย์ทั้งหลาย เพื่อว่าทุกสิ่งจะได้รับการบูรณะขึ้นใหม่ในพระคริสตเจ้า อีกทั้งมนุษย์ทั้งหลายจะได้รวมกันเข้าเป็นครอบครัวเดียวและประชากรเดียวของพระเป็นเจ้าในพระองค์
ฉะนั้นสภาสังคายนานี้ พร้อมกับที่ขอบพระคุณพระเป็นเจ้า เนื่องในผลงานอันงดงามที่พระศาสนจักทั่วไปได้ประกอบมาด้วยน้ำใจร้อนรนและกว้าวขวาง
สภาสังคายนานี้ใคร่จะวางหลักเกณฑ์งานธรรมทูตและผนึกกำลังของสัตบุรุษทุกคนเข้าด้วยกัน เพื่อว่าประชากรของพระเป็นเจ้าซึ่งมุ่งเดินหน้าไปทางประตูคับแคบแห่งกางเขน จะได้ขยายพระราชัยพระคริสตเจ้าซึ่งกวาดสายพระเนตรมองเห็นกาลทุกยุคทุกสมัย
(เทียบ บสร 36:19) และจะได้เตรียมทางให้พระองค์เสด็จกลับมา
|
